مقوا را می توان نوعی کاغذ در نظر گرفت و بسته به تجهیزات تولید می توان آن را به صورت تک لایه (با استفاده از فوردرینیه) و یا چند لایه (با استفاده از دستگاه لوله مقوایی) ساخت. به طور کلی مواد مورد استفاده برای بسته بندی به سه دسته کاغذ، مقوا و مقوا تقسیم می شوند.
برای اهداف عملی، مقوا را می توان به عنوان مورد استفاده در ساخت جعبه و بشکه در نظر گرفت.
جعبه های کوچک معمولا با استفاده از مقوا تولید می شوند، در حالی که جعبه های بزرگتر با مقوای راه راه ساخته می شوند.
بشکه ها را می توان با پیچاندن لایه های کاغذ کرافت تا زمانی که دوام لازم را به دست آورد، تولید کرد، در حالی که کف آن را می توان از مقوای فشرده یا فلز ساخت. رویه معمولاً از همان مواد زیر ساخته شده است. تفاوت بین مقوا و مقوا در این است که مقوا برای دستیابی به ضخامت یکنواخت از پرس عبور کرده است. این عمل همچنین به محصول روشنایی و قوام بهتری می دهد.
هنگامی که جعبه چاپ روی آن است، باید از مقوا استفاده شود تا بسته بندی کیفیت و وضوح بصری داشته باشد.
مقوا راه راه
در حال حاضر، حدود 70 درصد از جعبه های مقوایی که به صورت تجاری حمل می شوند، برای بازیافت بازیافت می شوند.
بسیاری از جعبه ها خود از مواد بازیافتی یا محصولات جانبی صنعت الوار مانند خاک اره و تراشه های چوب ساخته شده اند.
هنگام بازیافت، مقوا برای ساختن نئوپان مانند جعبه غلات، مقوا، دستمال کاغذی، دستمال کاغذی و کاغذ چاپ یا نوشتن استفاده می شود. همچنین از آن به مقوای راه راه تر نیز تبدیل می شود.
نحوه بازیافت آن:
مقوا دوباره خمیر می شود و الیاف جدا شده و سفید می شوند. این یک فرآیند شیمیایی شامل پراکسید هیدروژن، سیلیکات سدیم و هیدروکسید سدیم است.
الیاف برای از بین بردن آلاینده ها غربال و تمیز می شوند.
الیاف شسته می شوند تا جوهر باقی مانده از بین برود.
الیاف فشرده شده و به شکل کاغذ در می آیند.
سپس رول های کاغذ به جعبه ها یا محصولات جدید تبدیل می شوند.
تعریف آهن و کاربردش در بدن